Η παρούσα μελέτη έθεσε ως βασικό στόχο την διερεύνηση της θεραπευτικής μεθόδου του Κέντρου Γνωσιο-συμπεριφορικού Δράματος (CBD) για την βελτίωση της λειτουργικότητας σε παιδιά με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας/ σύνδρομο Asperger. Κατά την βιβλιογραφική ανασκόπηση παρουσιάστηκε η πορεία της έρευνας σε σχέση με τις θεραπευτικές παρεμβάσεις για την καλύτερη προσαρμογή των ατόμων με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) στο οικογενειακό και κοινωνικό πλαίσιο και δόθηκε έμφαση στις προσεγγίσεις της Γνωστικής και της Συμπεριφορικής Σχολής, αλλά και της δραματοθεραπείας. Συζητήθηκαν ακόμη τα όρια και οι περιορισμοί της μεθόδου. Διεξήχθη έρευνα με ποιοτικά δεδομένα μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων σε γονείς θεραπευόμενων παιδιών του Κέντρου, αλλά και ενδεικτικού αριθμού εκπαιδευτών. Επιπρόσθετα, τα ευρήματα της ποιοτικής έρευνας διασταυρώθηκαν με την ποσοτική έρευνα, η οποία περιλαμβάνει στατιστικές αναλύσεις στην βάση δομημένου ερωτηματολογίου, προς το σύνολο του πληθυσμού των γονέων παιδιών που λαμβάνουν την εν λόγω θεραπευτική παρέμβαση. Η μελέτη ολοκληρώνεται με την συζήτηση γύρω από το βασικό ζητούμενο, δηλαδή τον βαθμό βελτίωσης της λειτουργικότητας των παιδιών και εφήβων που δέχθηκαν για ικανό χρονικό διάστημα την επίδραση της θεραπευτικής παρέμβασης ΓΣΔ/ CBD σε μια σειρά από πέντε εξειδικευμένους τομείς δυσλειτουργικότητας.

Οι δημόσιες συμβάσεις σε Ελλάδα και Κύπρο αποτελούν σημαντικό παράγοντα οικονομικής ανάπτυξης. Ανάμεσα στους οικονομικούς φορείς και τις αναθέτουσες αρχές ή αναθέτοντες φορείς, κατά το στάδιο ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων έργων, παροχής υπηρεσιών και προμήθειας αγαθών, γεννιούνται ποικίλες διαφορές που δημιουργούν την ανάγκη προστασίας και διασφάλισης των συμφερόντων των πρώτων έναντι αυθαιρεσιών των δεύτερων, όταν παραβιάζουν το αντίστοιχο ενωσιακό και εθνικό δίκαιο. Η εν λόγω προστασία δύναται να παρέχεται, κατά τις δικονομικές οδηγίες της Ε.Ε., είτε αμιγώς από δικαστικά όργανα, είτε συνδυαστικά από διοικητικά όργανα – Αρχές και δικαστικά όργανα , κατόπιν επιλογής έκαστου κράτους μέλους το οποίο τυγχάνει δικονομικά αυτόνομο όσον αφορά τα σχετικά μέσα και τους τύπους επίτευξης των ενωσιακών στόχων. Βασικός σκοπός των εν λόγω Οδηγιών είναι η παροχή δυνατότητας άσκησης ταχέων και αποτελεσματικών προσφυγών στις οικείες διαδικασίες από τους οικονομικούς φορείς των κρατών μελών, προς πληρέστερη εφαρμογή των γενικών αρχών του ενωσιακού δικαίου δημοσίων συμβάσεων, ήτοι της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας των διαδικασιών, της αναλογικότητας και της προστασίας του ελεύθερου και ανόθευτου ανταγωνισμού. Πέραν του δικαστικού ελέγχου της δραστηριότητας της Διοίκησης, έχει αποδειχθεί ότι και η παροχή διοικητικής έννομης προστασίας στα πλαίσια της εκάστοτε έννομης τάξης (και βάσει των μέσων που αυτή παρέχει προς υλοποίηση της), εμφανίζει μια σειρά από πλεονεκτήματα, καθώς λειτουργεί σαν ένα φίλτρο διήθησης των σχετικών υποθέσεων, εξασφαλίζοντας την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων και την ελάφρυνση του δικαστικού φόρτου, εκκαθαρίζει τις διοικητικές υποθέσεις κατά το πραγματικό και νομικό μέρος τους, οδηγεί στον αυτοέλεγχο της ίδιας της Διοίκησης και ενδεχομένως παρέχει αποτελεσματικότερη και πληρέστερη προστασία στους οικονομικούς φορείς με φιλικότερο και λιγότερο τυπικό τρόπο. Ο διοικητικός αυτοέλεγχος ή εσωτερικός έλεγχος της Διοίκησης, κατά το στάδιο σύναψης δημοσίων συμβάσεων, πραγματώνεται στην Ελλάδα μέσω της άσκησης της προδικαστικής προσφυγής του Ν. 4412/2016 ενώπιον της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ.) και στη Κύπρο μέσω της άσκησης της ιεραρχικής προσφυγής του Ν. 104(Ι)/2010 ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών. Επιδιώκεται έτσι, πλήρης νομικός και ουσιαστικός επανέλεγχος των οικείων πράξεων και της εν γένει συμπεριφοράς των αναθετουσών αρχών- αναθετόντων φορέων, ενώπιον ξεχωριστών των αναθετουσών αρχών διοικητικών οργάνων- Αρχών, τα μέλη των οποίων είναι εφοδιασμένα με εγγυήσεις ανεξαρτησίας και αμεροληψίας. Το νομικό καθεστώς των δύο ανωτέρω διοικητικών προσφυγών προσομοιάζει σήμερα σε αρκετά σημεία, δεδομένου ότι η Ε.Ε. επιδιώκει την εναρμόνιση και τον συντονισμό των επιμέρους εθνικών νομοθεσιών των κρατών μελών στον υπό κρίση τομέα, εμφανίζει όμως και ορισμένες διαφοροποιήσεις, οφειλόμενες σε διάφορες αιτίες, που σχετίζονται και με το διοικητικό δίκαιο των δύο χωρών και εν γένει με τις ιδιομορφίες των εννόμων τάξεων τους. Το αυτό ισχύει και όσον αφορά τη διαδικασία εξέτασης των προσφυγών από τα αρμόδια διοικητικά όργανα – Αρχές της Ελλάδας και της Κύπρου. Με την παρούσα συγκριτική μελέτη σκοπείται σε πρώτο στάδιο η ανάλυση του νομικού καθεστώτος των δύο προσφυγών καθώς και της διαδικασίας εξέτασης τους στα αρμόδια όργανα – Αρχές έκαστης χώρας, δια της σχετικής νομοθεσίας και της κατάλληλης ερμηνείας της, της νομολογίας (διοικητικής και μη) και της συναφούς θεωρίας (με δογματικό τρόπο), προς απόκτηση βασικής γνώσης ανάμεσα στα αντικείμενα. Σε δεύτερο στάδιο επιχειρείται η συνθετική – κριτική προσέγγιση των συγκρινόμενων αντικειμένων με την κατάδειξη ομοιοτήτων και διαφορών μεταξύ τους, την αξιολόγηση τους, τη διατύπωση δικονομικών προβληματισμών και την προβολή σχετικών ελλειμάτων τους κατά την άποψη του γράφοντος, την ανάδειξη των αιτιών τους και την υποβολή προτάσεων βελτίωσης του αντίστοιχου δικαίου και της ερμηνείας του, λαμβάνοντας υπόψη τις λύσεις που υιοθέτησε έκαστη έννομη τάξη.

To Ποινικό Δίκαιο δε μένει στάσιμο, αντιθέτως, διακρίνεται από συνεχείς μεταβολές. Οι τροποιήσεις που υφίστανται οι ποινικοί νόμοι σε ολόκληρο τον κόσμο, έχουν έναν και μοναδικό στόχο: την προσαρμογή της νομοθεσίας στα δεδομένα κάθε εποχής, τους πρωτοφανείς κινδύνους και τα επικίνδυνα εγκληματικά μέσα που χρησιμοποιούν οι δράστες. Η παιδική πορνογραφία είναι ηλεκτρονικό έγκλημα και τελείται με τη συνδρομή ηλεκτρονικών συσκευών. Το διαδίκτυο με την ευρεία διάδοση και χρήση του, έχει προσδώσει διαφορετική μορφή στην πορνογραφία ανηλίκων, εκτινάσσοντας την επικινδυνότητα του φαινομένου σε δυσθεώρητα ύψη. Η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι αναγκαία, μα και δύσκολη, με τις προκλήσεις της εθνικής και διεθνούς δικαιοδοσίας να είναι διαρκώς παρούσες. Οι κοινωνιολογικές και εγκληματολογικές μελέτες ρίχνουν φως στα κίνητρα των δραστών και τις αιτίες θυματοποίησης. Η προσεκτική ανάλυση του ελληνικού και του διεθνούς νομοθετικού πλαισίου, βοηθά στην κατανόηση του τρόπου σκέψης και δράσης του νομοθέτη. Καίριο παραμένει, ωστόσο, πάντα το ζήτημα της ορθής και στοχευμένης αντιμετώπισης μίας αξιόποινης πράξης, τόσο ειδεχθούς, που πλήττει τα δικαιώματα της πιο ευαίσθητης κατηγορίας ανθρώπων, των παιδιών.

Το Δημόσιο Συμφέρον αποτελεί μια αόριστη νομική έννοια, η οποία προσανατολίζει την δράση της κρατικής εξουσίας. Στα πλαίσια της διάκρισης των λειτουργιών, ο μεν νομοθέτης εξειδικεύει κατά ευρεία διακριτική ευχέρεια το κανονιστικό του περιεχόμενο και δύναται εις το όνομα της ικανοποίησης του να επιβάλλει περιορισμούς στα θεμελιώδη δικαιώματα, ο δε δικαστής επεμβαίνει εκ των υστέρων, ώστε να διαπιστώσει, ασκώντας έλεγχο συνταγματικότητας των νόμων, το δυσανάλογο των επιβαλλόμενων περιορισμών. Σε περιόδους κατά τις οποίες συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, όπως είναι η οξεία δημοσιονομική κρίση ή η υγειονομική κρίση εξαιτίας ανεξέλεγκτης εξάπλωσης πανδημίας, παρατηρείται το φαινόμενο επιβολής εκ μέρους του νομοθέτη έντονων και εκτεταμένων περιορισμών στα θεμελιώδη δικαιώματα, προκειμένου να αναχαιτιστούν οι ενδεχόμενες καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνία. Σε συνθήκες τέτοιου είδους, η δικαστική εξουσία, επιδεικνύοντας ένα είδος αυτοσυγκράτησης, τείνει στην συνταγματική δικαιολόγηση των περιοριστικών μέτρων μέσω της άσκησης οριακού ελέγχου συνταγματικότητας των επίμαχων μέτρων. Η διαπίστωση αυτή δεν ανάγει το Δημόσιο Συμφέρον σε Συνταγματική Υπεραρχή, καθώς η υποχώρηση των δικαιωμάτων για λόγους δημοσίου συμφέροντος πραγματοποιείται στα πλαίσια του συνταγματικού πλαισίου και υπακούει στους υφιστάμενους μεθοδολογικούς και ερμηνευτικούς κανόνες.

Dr. Loucas Louca is an Associate Professor of Science Education at the European University Cyprus. His research interests focus on student abilities for inquiry in science, on modeling-based learning in scinece and on teachers’ instructional strategies for promoting student inquiry in science. He has also a longstanding interest in supporting professional teacher development in science education. He has been involved in several nationally and EU funded projects focusing on student inquiry in science, teacher professional development, professional learning communities, development of curriculum materials, promoting opportunities for gender balance in science education, STEM education, and promoting inquiry-based teaching and learning in science. He has also experiences in the development and enactment of afternoon clubs for young children in Science, and he also has designed various out-of-school STEM activities for students.

The Mediterranean and Black Sea region is an international centre of economic and commercial development and transactions. At the same time, though, it is characterised by a very volatile and dynamically changing security environment that poses severe threats and challenges on the societies and their prosperity. MEDEA aspires to contribute to the establishment of safer and more secure societies throughout the Mediterranean and Black Sea region using research and innovation as a catalyst to promote collaboration between practitioners from diverse disciplines and countries. The MEDEA project, during its 60 months of implementation aims to: Establish and Operate the MEDEA network. A multi-disciplinary network of security practitioners, with active links to policy makers and users/providers of security innovations across the M&BS countries focusing on Border Protection and other Security- and Disaster-Related tasks. All MEDEA members will engage in activities towards maintaining its sustainability and longevity even after the end of the project. Engage participants in anticipatory governance on emerging security challenges that the Mediterranean and Black Sea regions would face in the coming years (present until +10 years), based on a threefold structure that forms the backbone of the project: i) understanding the unsatisfactory state of play, ii) design the desirable future and iii) define a resilient pathway on how to achieve this. Push for the “co-creation” of security technology and capabilities innovations between practitioners and innovation. Their evaluation and prioritization will be based on a multi-criteria analysis (technology, operational, cost-benefit, etc.) and it will be linked to Human Development, Policy Making and Organizational Improvements in-terms of facilitating their use by the practitioners. Establish and annually update the Mediterranean Security Research and Innovation Agenda (MSRIA), that identifies areas where security & defence research is needed (including the research needs that are not covered by civilian research) and establishes recommendations for European Security & Defence technology investments. It will constitute the common position of the Mediterranean practitioners’ for future call for proposals from European and National funding mechanisms.

GRACE aims to equip European law enforcement agencies with advanced analytical and investigative capabilities to respond to the spread of online child sexual exploitation material. The growth in online child sexual exploitation and abuse material is a significant challenge for European law enforcement agencies. Referrals of CSEM exceed the capacity of LEAs to respond in a practical and timely manner. To safeguard victims, prosecute offenders and limit the spread of CSEM, LEAs need a next-generation AI-powered investigative platform. Background The sexual exploitation and abuse of children, the production of CSEM and subsequent distribution of this material via the internet is a shocking crime. Referrals from Online Service Providers (OSPs) are crucial to fighting CSE. Growth in the number of referrals of CSEM to LEAs is driven both by increased availability and distribution of online CSEM and improved detection and reporting processes. The extent of referrals is affecting LEAs' capacity to respond promptly, leading to an inability to prevent harm to infants and children, rescue those in immediate danger, and investigate and prosecute perpetrators. Core concepts Recent improvements to the referral process have improved LEAs capabilities. However, the sheer volume of data obtained in CSE cases stretches human resources, the limits of manual analysis beyond most LEAs reach. Given there has been a 4,000% increase in referrals since 2014, a new approach to managing, processing and analysing this content is necessary. At the heart of the project, GRACE has three core concepts. Adress the volume and analyse the content of online CSEM through technological innovations; Provide genuine operational value to LEAs in their investigation of online CSEM; and Impact at the strategic and policy level in the harmonisation of EU-wide responses to CSE.

Flipped classroom (FC) is a pedagogical approach in which the conventional notion of classroom-based learning is inverted, so that students are introduced to the learning material before class, with classroom time then being used to deepen understanding through discussion with peers and problem-solving activities facilitated by teachers. Although using FC methods has multiple benefits and is growing popularity, researchers and practitioners indicate that among impediments of widespread usage of FC methods are the additional time and technological support in relation to development of flipped learning activities. The flipped approach often involves the investment of significant time and energy on the part of instructors (e.g., recording video lectures; designing additional in-class activities). It is therefore recommended for teachers flipping their courses in team. By working in team, teachers can share their experiences of implementing flipped classrooms as well as their teaching resources The “Developing Flipped Methods for Teaching” project aims at developing all the necessary flipped learning pedagogical material (out-of-class tasks, pre-assessment tools, in-class activities) for teaching a discipline (psychology) covering a whole academic year course. The project aims at overcoming the difficulties of elaborating multiple materials for teaching with flipped classroom design. By collaboration of six education institutions an entire discipline will be covered with FC materials in seven languages (English, Romanian, Hungarian, Portuguese, Bulgarian, Slovak and Greek), tackling a gap between educational research and practice. One of the project partners, The Mihai Eminescu National Pedagogical High School (Romania) is a secondary-level educational institute. Due to the particularities of the Romanian education system they offer teacher and kindergarten teacher training program, whereby graduates receive a teacher-kindergarten teacher degree. In Romania psychology is part of the secondary-level school curricula, so high schools can also benefit from educational materials translated to Romanian. Their main role in the project is to translate the developed educational methods by the higher education institutes from the partnership, to test and adapt it to the Romanian requirements. The partnership is composed from other six Higher Education Institutes with Teacher Training Faculties, who have important experience as partners or leaders Strategic Partnership projects and educational innovation. The main intellectual output of the project are the pedagogical materials for teaching an entire course of psychology with flipped classroom (FC) methods (materials for 30 courses), available in seven languages. Each pedagogical material is composed of instructional video, out-of-class work plans (online activities) associated with Low-stakes, formative assignments as well as in-class activities and assessment tools.