Η Αντιμετώπιση της παρανόμως ληφθείσας μαρτυρίας από το κυπριακό ποινικό δίκαιο σε ένας κράτος δικαίου

Η παρούσα ερευνητική εργασία καταπιάνεται με ένα αρκετά σημαντικό και καίριο θέμα υπό τις σημερινές περιστάσεις, συναφές με ενέργειες που γίνονται κατά το ανακριτικό στάδιο μίας ποινικής υπόθεσης και τους διάφορους τρόπους που εξασφαλίζεται μία μαρτυρία. Πραγματεύεται με ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που άπτονται του Δικαίου της Απόδειξης σήμερα και συγκεκριμένα την αντιμετώπιση της παρανόμως ληφθείσας μαρτυρίας από την κυπριακή ποινική έννομη τάξη στο πλαίσιο ενός κράτους δικαίου, ή διαφορετικά τις λεγόμενες αποδεικτικές απαγορεύσεις.
Στην εργασία αυτή θα αναπτυχθούν ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δίκαιης δίκης. Θα παρατεθεί το δίκαιο που ίσχυε ως προς τις αποδεικτικές απαγορεύσεις πριν αλλά και αμέσως μετά την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας με βάση το κοινοδίκαιο, αλλά και τι ισχύει σήμερα με την ανάπτυξη της εθνικής νομολογίας. Θα παρουσιαστούν αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που σχετίζονται με εξασφαλισθείσα μαρτυρία κατά παράβαση συνταγματικών και άλλων προνοιών, ως επίσης μαρτυρία που εξασφαλίζεται συνεπεία ενεργειών υπό κάλυψη πρακτόρων. Όλα τα πιο πάνω με γνώμονα το κύριο χαρακτηριστικό της Κυπριακής Δημοκρατίας, το κράτος δικαίου.