Σημαντικά ζητήματα της ελληνικής ποινικής δικαιοσύνης μέσα από την νομολογία του ΕΔΔΑ

Με την παρούσα εργασία στοχεύω στην ανάλυση αρχικά θεωρητικά και έπειτα μέσα από καίρια και επίκαιρη νομολογία τόσο σε ευρωπαϊκό μέσα από αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όσο και σε εγχώριο επίπεδο αναλύοντας πληθώρα αποφάσεων κατά κύριο λόγο του Αρείου Πάγου και ορισμένες αποφάσεις και του Συμβουλίου της Επικρατείας, τα οποία κατά κανόνα διαμορφώνουν και τις αποφάσεις των λοιπών Δικαστηρίων.
Συγκεκριμένα οι ενότητες που θα εξετάσουμε παρακάτω, όπως αυτές αναλύονται ήδη στον ως άνω πίνακα περιεχομένων είναι οι εξής: 1) Η εύλογη προθεσμία για την εκδίκαση των ποινικών υποθέσεων, η οποία αποτελούσε και αποτελεί ένα από τα συνηθέστερα προβλήματα της ελληνικής δικαιοσύνης , 2)Το τεκμήριο της αθωότητας, το οποίο ίσως είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ζητήματα στον ποινικό και όχι μόνο τομέα, 3) Το δικαίωμα της ακρόασης, το οποίο προστατεύεται και από το σύνταγμα ως ένα εκ των σπουδαιότερων δικαιωμάτων του κατηγορουμένου, 4)Το δικαίωμα της πρόσβασης σε δικηγόρο, δικαίωμα το οποίο ναι μεν, αρχικώς, δεν φαντάζει τόσο καίριο, αλλά στην πραγματικότητα ίσως είναι από τα σπουδαιότερα, καθώς η πλειονότητα των πολιτών δεν έχει ειδική γνώση του νόμου, με αποτέλεσμα σε περίπτωση που κάποιος κατηγορούμενος παραστεί μόνος του σε δικαστήριο, ιδίως ποινικό, να κινδυνεύει να καταδικαστεί χωρίς να έχει τη δυνατότητα να κάνει χρήση των δικαιωμάτων και των ενεργειών που του παρέχει ο νόμος, για να προστατευτεί από τις κατηγορίες, 5)Το δικαίωμα εξέτασης και πρόσκλησης μαρτύρων ή δικαίωμα αντιπαράθεσης, το οποίο συμβάλει καίρια στην απόδειξη των ισχυρισμών που προβάλλονται ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά βέβαια θα πρέπει να εφαρμόζεται με σύνεση και χωρίς να προκύπτουν αμφιβολίες για την εξέταση αυτών, 6)Το δικαίωμα σε διερμηνέα είναι ίσως ένα από τα πιο παραγκωνισμένα δικαιώματα του κατηγορουμένου, καθώς δεν τυγχάνει να έχουν υποθέσεις με αλλοδαπούς κατηγορουμένους όλοι όσοι ασχολούνται με ποινικές υποθέσεις, ωστόσο καθημερινά στα Δικαστήρια μπορεί ο καθένας να παρακολουθήσει τέτοιες υποθέσεις χωρίς βέβαια να διασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή του εν λόγω δικαιώματος παραβιάζοντας έτσι τα δικαιώματα που κάθε κατηγορούμενος έχει και του παρέχονται από το Κράτος, έστω και αν αυτός είναι αλλοδαπός, 7)Η αρχή της “ne bis in idem”, η οποία αποτελεί, όπως και το τεκμήριο της αθωότητος, ανέκαθεν ένα από τα πλέον φλέγοντα ζητήματα σε όλους τους τομείς του δικαίου και προπάντων στον ποινικό και τέλος 8)Η τυπολατρική προσέγγιση των νόμων, η οποία δεν είναι από τα κλασσικά θέματα που ανακύπτουν σε μία συζήτηση για τα καίρια ζητήματα του ποινικού μας δικαίου, ωστόσο παρατηρείται εδώ και αρκετά χρόνια στις ποινικές αποφάσεις ακόμη και στον Άρειο Πάγο με κάποιες βέβαια εξαιρέσεις καθιστώντας την ανάλυση της αναπόφευκτη.
Η εν λόγω εργασία είναι αποτέλεσμα μελέτης διάφορων βιβλίων του ποινικού δικαίου και κυρίως της ποινικής δικονομίας, πληθώρας άρθρων διαδικτυακών και μη, εργασιών και διάφορων μελετών για τα ως άνω ζητήματα, ανεύρεσης αποφάσεων στα ανώτατα δικαστήρια τόσο στα εγχώρια όσο και στα ευρωπαϊκά, κυρίως αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ενασχόλησης με πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο αφορά τα ζητήματα αυτά στο πλαίσιο του ποινικού δικαίου. Πάντα, βέβαια, το βιβλίο της Ποινικής Δικονομίας του Χρήστου Σατλάνη λειτουργούσε ως γνώμονας για την δομή και την συγγραφή της εργασίας μου αυτής.