Η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας των Ασκήσεων άνω άκρων σε ασθενείς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια

Εισαγωγή: Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.) είναι μία πάθηση η οποία χαρακτηρίζεται από συμπτώματα δύσπνοιας και κόπωσης. Λόγω αυτών των συμπτωμάτων οι ασθενείς αποφεύγουν να εκτελέσουν οποιαδήποτε δραστηριότητα, ειδικά με τα άνω άκρα (Α.Α.), αφού η κίνηση τους προκαλεί υπερδιάταση και δύσπνοια. Η άσκηση μπορεί να βελτιώσει τη δύναμη και τη λειτουργικότητα των ασθενών με Χ.Α.Π. Παρόλα αυτά στην υφιστάμενη βιβλιογραφία εξακολουθούν να υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και το ιδανικό είδος άσκησης στα Α.Α., που μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση των ασθενών με Χ.Α.Π. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν να διερευνήσει την επίδραση δύο προγραμμάτων άσκησης σε ασθενείς που έπασχαν από Χ.Α.Π.: α) Το πρώτο πρόγραμμα περιλάμβανε ασκήσεις αντίστασης στα Α.Α., ενώ το δεύτερο περιλάμβανε συνδυασμό ασκήσεων αντίστασης και αντοχής στα Α.Α. Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν σαράντα τέσσερις ασθενείς με Χ.Α.Π., που είχαν μέση ηλικία τα 67,4 ± 5,3 έτη και οι οποίοι απετέλεσαν με τυχαία επιλογή την ομάδα που εκτελούσε ασκήσεις αντίστασης στα Α.Α. και στην ομάδα που εκτελούσε συνδυασμό ασκήσεων αντίστασης και αντοχής στα ΑΑ. Οι ασθενείς και στις δύο ομάδες εκτελούσαν το πρόγραμμα ασκήσεων δύο φορές την εβδομάδα με συνολική διάρκεια δώδεκα εβδομάδων. Σε όλα τα άτομα πριν και μετά το πρόγραμμα παρέμβασης μετρήθηκαν: η δύναμη λαβής, η δύναμη δικεφάλου βραχιονίου, η δύναμη τρικεφάλου βραχιονίου, η δύσπνοια μέσω της τροποποιημένης κλίμακας του Borg, η κόπωση μέσω της τροποποιημένης κλίμακας του Borg, η ποιότητα ζωής με τις κλίμακες του St George και την κλίμακα αξιολόγησης χρόνιας αποφρακτικής πνευμονικής νόσου (CAT), τις λειτουργίες καθημερινής ζωής και την αξιοπιστία στη δύναμη λαβής. Αποτελέσματα: Μετά την ανάλυση των δεδομένων και στις δύο ομάδες παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις στη δύναμη των Α.Α. Επίσης στις δύο ομάδες παρατηρήθηκε βελτίωση στην κλίμακα ποιότητας ζωής CAT, σε σχέση με τις αρχικές τους τιμές. Στο τέλος της μελέτης οι ασθενείς στην ομάδα συνδυασμένης άσκησης βελτίωσαν το χρόνο εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων (p<0.02) και την κόπωση κατά την εκτέλεση των δραστηριοτήτων (p<0.03), σε σύγκριση με την ομάδα αντίστασης. Ο




έλεγχος αξιοπιστίας της δύναμης λαβής έδειξε να έχει άριστα αποτελέσματα, με συντελεστή συσχέτισης ίσο με 0.99. Συμπεράσματα: Η άσκηση αντίστασης στα Α.Α. σε ασθενείς που πάσχουν από Χ.Α.Π. μπορεί να βελτιώσει τη δύναμη των μυών αυτών. Επιπλέον, ο συνδυασμός άσκησης αντίστασης και αντοχής μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα και να βελτιώσει την ικανότητα εκτέλεσης των καθημερινών δραστηριοτήτων, καθώς και το αίσθημα κόπωσης. Τέλος η δύναμη λαβής, μπορεί να θεωρηθεί μία αξιόπιστη μέθοδος αξιολόγηση της δύναμης των Α.Α. στους ασθενείς πάσχοντες από Χ.Α.Π.