Psychology: Clinical (M.Sc.) / Ψυχολογία: Κλινική (M.Sc)

Η εξέταση της σχέσης ανάμεσα στην τελειομανία και τα ψυχολογικά συμπτώματα καταλαμβάνει ένα αξιοσημείωτο κομμάτι της διεθνούς βιβλιογραφίας. Παρόλα αυτά, δεν έχει μελετηθεί ο πιθανός μεσολαβητικός ρόλος των διαδικασιών της Ψυχολογικής Ευελιξίας (ΨΕ) και Ακαμψίας (ΨΑ) για τη διαμόρφωση της παραπάνω σχέσης στον γενικό πληθυσμό. Ο σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η εξέταση αυτών των σχέσεων στον ενήλικο ελληνικό και κυπριακό πληθυσμό. Στην ηλεκτρονική έρευνα συμμετείχαν 745 άτομα (514 γυναίκες και 223 άνδρες), ενώ επιδιώχθηκε και η αντιπροσώπευση διαφορετικών κατηγοριών συμμετεχόντων, με τις επικρατέστερες να είναι αυτές του φοιτητή (174 άτομα) και του εργαζομένου (457 άτομα). Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο δημογραφικών στοιχείων, το ερωτηματολόγιο τελειομανίας Almost Perfect Scale, το Πολυδιάστατο Ερωτηματολόγιο Ψυχολογικής Ευελιξίας και την Κλίμακα Κατάθλιψης, Άγχους, Στρες. Τα αποτελέσματα των στατιστικών αναλύσεων ανέδειξαν την ύπαρξη περισσότερων ψυχολογικών συμπτωμάτων στους μη προσαρμοστικούς τελειομανείς, οι οποίοι εμφάνισαν και τα χαμηλότερα επίπεδα ΨΕ και τα υψηλότερα ΨΑ, σε σχέση με τους προσαρμοστικούς και μη τελειομανείς. Οι νεαροί ενήλικες και φοιτητές φάνηκε ότι δέχονται τη μεγαλύτερη επίδραση της μη προσαρμοστικής τελειομανίας στην ψυχική τους υγεία. Υποστηρίχθηκε, επίσης, ο διαμεσολαβητικός ρόλος των επιμέρους διαστάσεων ΨΕ και ΨΑ. Ειδικότερα, η ψυχολογικά ευέλικτη στάση των προσαρμοστικών και μη τελειομανών φάνηκε να μεσολαβεί στην εκδήλωση λιγότερων ψυχολογικών συμπτωμάτων, σε αντίθεση με την μεγαλύτερη ψυχολογική ακαμψία των μη προσαρμοστικών τελειομανών. Τα ερευνητικά ευρήματα υποστηρίζουν την εφαρμογή παρεμβάσεων βασισμένων στην ενίσχυση της ΨΕ και τη μείωση της ΨΑ, όπως της Θεραπείας Αποδοχής και Δέσμευσης (ΘΑΔ).