Η αυτοαποτελεσματικότητα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα και η θετική στάση απέναντι στο μέλλον

Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι να διερευνήσει την αυτοαποτελεσματικότητα στον σχεδιασμό σταδιοδρομίας σε σχέση με τη θετική στάση απέναντι στο μέλλον σε εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα. Τα ερευνητικά ερωτήματα που αποτέλεσαν ακρογωνιαίο λίθο της έρευνας είναι τα εξής: «Ποιο είναι το επίπεδο αυτοαποτελεσματικότητας στον σχεδιασμό σταδιοδρομίας των εργαζομένων του Ιδιωτικού Τομέα καθώς και το επίπεδο των βασικών παραγόντων που την συνθέτουν;», «Πώς διαφοροποιείται η αυτοαποτελεσματικότητα στον σχεδιασμό σταδιοδρομίας υπό την επίδραση δημογραφικών μεταβλητών;», «Ποιο είναι το
επίπεδο της θετική στάσης απέναντι στο μέλλον των εργαζομένων του Ιδιωτικού Τομέα καθώς και το επίπεδο των βασικών παραγόντων που την συνθέτουν;», «Πώς διαφοροποιείται η θετική στάση απέναντι στο μέλλον υπό την επίδραση δημογραφικών μεταβλητών;», «Υπάρχει συνάφεια της αυτοαποτελεσματικότητας στο σχεδιασμό σταδιοδρομίας με την θετική στάση
απέναντι στο μέλλον των εργαζομένων του Ιδιωτικού Τομέα;».
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε ποσοτικό μεθοδολογικό πλαίσιο, αφού σκοπό είχε τη διερεύνηση των σχέσεων μεταξύ των μεταβλητών. Ο πληθυσμός αναφοράς της έρευνας είναι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα της χώρας μας και συγκεκριμένα συμμετείχαν 182 άτομα. Στο πλαίσιο αυτό, τα μέσα συλλογής των δεδομένων είναι τρία: Α) Ερωτηματολόγιο δημογραφικών στοιχείων. Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει πληροφορίες για τα κοινωνικο-δημογραφικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων στην έρευνα, όπως φύλο, ηλικία, οικογενειακή κατάσταση, επίπεδο σπουδών, επάγγελμα τα οποία κρίνονται αναγκαία
προκειμένου να διαπιστωθεί ο βαθμός συσχέτισής τους με τις υπόλοιπες μεταβλητές.
Β) Ερωτηματολόγιο Αυτοαποτελεσματικότητας στο Σχεδιασμό Σταδιοδρομίας (Σιδηροπούλου Δημακάκου, Αργυροπούλου & Μυλωνάς, 2015). Η Κλίμακα περιλαμβάνει 21 προτάσεις –δηλώσεις. Οι συμμετέχοντες αξιολογούν τον βαθμό αυτοαποτελεσματικότητάς τους στον σχεδιασμό σταδιοδρομίας σε κάθε πρόταση μέσω κλίμακας τύπου Likert που εκτεινόταν από το 1 έως το 5 (1 = Δεν μπορώ καθόλου, 2 = Μπορώ λίγο, 3 = Μπορώ αρκετά, 4 = Μπορώ πολύ, 5 = Μπορώ σίγουρα).
Γ) Ερωτηματολόγιο Οράματα για το Μέλλον (Visions About Future-VAF, Ginevra, et al., 2016) το οποίο μεταφράστηκε και προσαρμόστηκε στην ελληνική γλώσσα από τον Ανδρόνικο Καλίρη (Καλίρης, κ.ά., 2017). Το Ερωτηματολόγιο Οράματα για το Μέλλον αξιοποιείται για τη μέτρηση των θετικών ψυχοκοινωνικών δυνάμεων και περιλαμβάνει 19 προτάσεις-δηλώσεις. Οι
συμμετέχοντες καλούνται να αξιολογήσουν τον βαθμό στον οποίο τους περιγράφει κάθε ερώτηση χρησιμοποιώντας μια πενταβάθμια κλίμακα τύπου Likert (από 1=«Δεν με περιγράφει καθόλου» έως 5=«Με περιγράφει πολύ καλά»). Υψηλότερη βαθμολογία στην Ελπίδα και Αισιοδοξία υποδηλώνει υψηλότερο βαθμό θεώρησης του μέλλοντος, ενώ αυξημένη
βαθμολογία στην Αρνητική θεώρηση του μέλλοντος υποδηλώνει χαμηλότερο επίπεδο απαισιοδοξίας.
Συνοπτικά, φαίνεται πως οι πεποιθήσεις αυτοαποτελεσματικότητας των συμμετεχόντων εμφανίζουν υψηλή συσχέτιση με την στάση τους απέναντι στο μέλλον. Το παραπάνω αποτέλεσμα συμφωνεί με προγενέστερες μελέτες που συνδέουν την αυτοαποτελεσματικότητα με την ελπίδα και την αισιόδοξη στάση απέναντι στο επαγγελματικό μέλλον (Chhajer, Rose, &
Joseph, 2018, Herbert, 2011). Αξίζει να σημειωθεί πως οι αυξημένες πεποιθήσεις αυτοαποτελεσματικότητας, σχετίζονται με την αυξημένη ελπίδα και αισιοδοξία για το μέλλον.
Ωστόσο, η μελέτη δεν εμφανίζει καμία σχέση μεταξύ της αρνητικής θεώρησης του μέλλοντος, και των επιπέδων αυτοαποτελεσματικότητας.