Αυτοαποτελεσματικότητα και Ακαδημαϊκή σταδιοδρομία γυναικών σε τομείς STEM

Ένα συχνό ζήτημα που αποτελεί αντικείμενο διεθνούς μελέτης τα τελευταία χρόνια είναι τα χαμηλά ποσοστά γυναικών σε ακαδημαϊκές θέσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Αν και ο αριθμός προπτυχιακών, μεταπτυχιακών και διδακτορικών φοιτητριών ολοένα αυξάνεται, συνεχίζουν να καταγράφονται δυσανάλογα ποσοστά ανδρών και γυναικών στην ακαδημαϊκή ιεραρχία. Ειδικότερα, σε τομείς φυσικών επιστημών, τεχνολογίας, μηχανικής και τεχνολογίας (STEM) οι γυναίκες παραμένουν μειονότητα στις ανώτερες βαθμίδες του ακαδημαϊκού εκπαιδευτικού προσωπικού, προσελκύοντας το ενδιαφέρον της έρευνας να μελετήσει τους παράγοντες που υπήρξαν καθοριστικοί κατά την καθιέρωσή αυτής της ομάδας γυναικών στην τριτοβάθμια ιεραρχία.
Στο πλαίσιο της παρούσας έρευνας εξετάζουμε το βαθμό αυτοαποτελεσματικότητας μέσα από την οπτική των γυναικών που εργάζονται σε ακαδημαϊκούς τομείς STEM και πιο συγκεκριμένα μελετώνται οι πηγές διαμόρφωσής της, που στηρίζουν μια γυναίκα κατά την ακαδημαϊκής της εδραίωση. Δεκαπέντε καθηγήτριες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κεντρικών και περιφερειακών πανεπιστημίων, έλαβαν μέρος στην παρούσα ποιοτική έρευνα. Όπως φάνηκε από τα ευρήματα της παρούσας ποιοτικής έρευνας, η κυρίαρχη πηγή διαμόρφωσης της αυτοαποτελεσματικότητας των γυναικών ακαδημαϊκών είναι οι προσωπικές τους εμπειρίες προηγούμενης επίδοσης, δηλαδή τα ακαδημαϊκά τους επιτεύγματα. Οι γυναίκες της μελέτης αν και αναγνώριζαν ότι αποτελούν μειοψηφία στο ανδροκρατούμενο πεδίο του STEM και έχουν βιώσει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου τους ή προκλήσεις που σχετίζονται με την εναρμόνιση οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων, απέδειξαν πως η υψηλή τους αυτοαποτελεσματικότητα είναι το στοιχείο εκείνο που τις έκανε ανθεκτικές και συνέβαλλε στην καθιέρωση τους.