Business Administration / Διοίκηση Επιχειρήσεων (Μ.Β.Α)

Το Δημόσιο Συμφέρον αποτελεί μια αόριστη νομική έννοια, η οποία προσανατολίζει την δράση της κρατικής εξουσίας. Στα πλαίσια της διάκρισης των λειτουργιών, ο μεν νομοθέτης εξειδικεύει κατά ευρεία διακριτική ευχέρεια το κανονιστικό του περιεχόμενο και δύναται εις το όνομα της ικανοποίησης του να επιβάλλει περιορισμούς στα θεμελιώδη δικαιώματα, ο δε δικαστής επεμβαίνει εκ των υστέρων, ώστε να διαπιστώσει, ασκώντας έλεγχο συνταγματικότητας των νόμων, το δυσανάλογο των επιβαλλόμενων περιορισμών. Σε περιόδους κατά τις οποίες συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, όπως είναι η οξεία δημοσιονομική κρίση ή η υγειονομική κρίση εξαιτίας ανεξέλεγκτης εξάπλωσης πανδημίας, παρατηρείται το φαινόμενο επιβολής εκ μέρους του νομοθέτη έντονων και εκτεταμένων περιορισμών στα θεμελιώδη δικαιώματα, προκειμένου να αναχαιτιστούν οι ενδεχόμενες καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνία. Σε συνθήκες τέτοιου είδους, η δικαστική εξουσία, επιδεικνύοντας ένα είδος αυτοσυγκράτησης, τείνει στην συνταγματική δικαιολόγηση των περιοριστικών μέτρων μέσω της άσκησης οριακού ελέγχου συνταγματικότητας των επίμαχων μέτρων. Η διαπίστωση αυτή δεν ανάγει το Δημόσιο Συμφέρον σε Συνταγματική Υπεραρχή, καθώς η υποχώρηση των δικαιωμάτων για λόγους δημοσίου συμφέροντος πραγματοποιείται στα πλαίσια του συνταγματικού πλαισίου και υπακούει στους υφιστάμενους μεθοδολογικούς και ερμηνευτικούς κανόνες.

Στην παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρείται μία προσέγγιση της ποιότητας των υπηρεσιών Yγείας και μία αναλυτική παρουσίαση της διαδικασίας μοντέλων και μεθόδων ποιοτικής και ποσοτικής μέτρησης της. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω κρίσιμων δεικτών μέτρησης απόδοσης (Key Performance Indicators - KPIs), αλλά και μέσω της ισοσταθμισμένης κάρτας αποτελεσμάτων (Balance Score Card) σε σχέση με τον οργανισμό παροχής υπηρεσιών Υγείας. Η εργασία επικεντρώθηκε σε ένα ιδιωτικό νοσηλευτήριο στην Κύπρο. Εγκαταστάθηκε ένα σύστημα αναφοράς και κατάρτισης δεικτών και εκθέσεων προς τη Διοίκηση προκειμένου να επιβλέπει την πορεία του Οργανισμού σε στρατηγικό επίπεδο. Με τη βιβλιογραφική ανασκόπηση έγινε προσπάθεια να διερευνηθεί ο τρόπος με τον οποίο δομείται και λειτουργεί επιτυχώς ένα ολοκληρωμένο σύστημα διοίκησης με χρήση δεικτών και έπειτα να προσδιοριστούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της διοίκησης των οργανισμών παροχής υπηρεσιών Υγείας και να αποσαφηνιστεί η έννοια της απόδοσης στους οργανισμούς αυτούς. Στη συνέχεια μελετήθηκε περίπτωση ιδιωτικού νοσηλευτηρίου το οποίο δραστηριοποιείται στην περιοχή της Λεμεσού, προκειμένου να διερευνηθεί κατά πόσο στο εν λόγω οργανισμό παροχής υπηρεσιών Υγείας ενσωματώνουν την πιο πάνω μεθοδολογία στην καθημερινή τους λειτουργία, με ποιο τρόπο ενημερώνεται η διοίκηση για την απόδοση σε γενικό επίπεδο, και πως επηρεάζει τον οργανισμό. Για τη διεξαγωγή της έρευνας πραγματοποιήθηκε συνέντευξη με διοικητικό στέλεχος του οργανισμού, το οποίο απάντησε σε καθορισμένες ερωτήσεις. Από την επεξεργασία και καταγραφή των απαντήσεων προέκυψαν χρήσιμα συμπεράσματα για τον βαθμό επιτυχούς λειτουργίας του συστήματος μέτρησης της απόδοσης και διατυπώθηκαν προτάσεις για την βελτίωση του. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται βιβλιογραφική ανασκόπηση, η οποία παρουσιάζει τον ορισμό και την έννοια της Ποιότητας στον χώρο της Υγείας. Επιπλέον, γίνεται αναφορά στα συστήματα Υγείας και αξιολόγηση της απόδοσης τους. Τέλος, παρουσιάζονται οι κρίσιμοι δείκτες απόδοσης, ο σκοπός και η χρησιμότητα τους. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε, στη διαδικασία καθορισμού των δεικτών, και παρουσιάζεται ο ρόλος των διευθυντικών στελεχών για τον προσδιορισμό αυτών των δεικτών απόδοσης. Στη συνέχεια, καταγράφονται τα αποτελέσματα και παρουσιάζονται τα συμπεράσματα της εργασίας.

Εισαγωγή: Ο τουρισμός υπαίθρου έχει αναδειχθεί ως μια σημαντική εναλλακτική μορφή τουρισμού, ιδιαίτερα σε νησιωτικές περιοχές όπου η φυσική ομορφιά και η πολιτιστική κληρονομιά προσφέρουν μοναδικές εμπειρίες στους επισκέπτες. Σε αυτό το πλαίσιο, η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη διατήρηση των φυσικών πόρων και την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας. Οι νησιωτικές περιοχές, όπως η Μεσσαρά στη νότια Κρήτη, αντιμετωπίζουν μοναδικές προκλήσεις και ευκαιρίες στην προσπάθειά τους να αναπτύξουν τον τουρισμό με τρόπους που να σέβονται το περιβάλλον και να προάγουν την κοινωνική συνοχή. Σκοπός: Ο σκοπός της μελέτης είναι διττός: πρώτον, να περιγράψει την υπάρχουσα κατάσταση του τουρισμού στην περιοχή της Μεσαράς και, δεύτερον, να διερευνήσει τη σημαντικότητα και τις επιπτώσεις του τουρισμού υπαίθρου στο περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονομία της περιοχής. Επιπλέον, η έρευνα επιδιώκει να καταγράψει τις απόψεις των εμπλεκομένων φορέων και να αναπτύξει στρατηγικές και προτάσεις για την ενίσχυση των θετικών επιδράσεων του τουρισμού υπαίθρου. Μεθοδολογία: Η έρευνα βασίζεται σε πρωτογενή δεδομένα που συλλέχθηκαν μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων με 10 άτομα που κατέχουν σημαντικούς ρόλους στον τουρισμό υπαίθρου στην περιοχή της Μεσαράς. Το δείγμα περιλαμβάνει ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, τουρίστες και μέλη περιβαλλοντικών οργανώσεων. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω θεματικής ανάλυσης περιεχομένου. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν τις ευκαιρίες και τις προκλήσεις του τουρισμού υπαίθρου στην περιοχή της Μεσαράς. Βρέθηκε ότι ο τουρισμός υπαίθρου συμβάλλει θετικά στην τοπική οικονομία και κοινωνία, ενισχύοντας τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και την περιβαλλοντική προστασία. Ωστόσο, εντοπίστηκαν και προκλήσεις όπως η ανάγκη για βελτίωση των υποδομών και η διαχείριση των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον. Συμπεράσματα: Η μελέτη καταλήγει ότι η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη στην περιοχή της Μεσαράς μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης που περιλαμβάνει τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα, την ενίσχυση των πράσινων πρακτικών και την προώθηση των τοπικών προϊόντων. Προτείνεται η οργάνωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και η ενίσχυση των συνεργασιών με οργανισμούς και φορείς για την προώθηση αειφόρων πρακτικών. Τα ευρήματα της μελέτης παρέχουν πολύτιμες γνώσεις για τη διαμόρφωση στρατηγικών που προάγουν την περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα της περιοχής.

Στη σύγχρονη εποχή, πολλές επιχειρήσεις φιλοδοξούν να επιτύχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις αντίστοιχες αγορές τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω πολλών μεθόδων, όπως η εισαγωγή καινοτόμων τεχνολογιών ή ο σχεδιασμός μιας ισχυρής στρατηγικής μάρκετινγκ. Ωστόσο, το πιο σημαντικό πλεονέκτημα οποιουδήποτε οργανισμού είναι το εργατικό δυναμικό του και τα προσόντα και η απόδοσή τους είναι κρίσιμα για τον καθορισμό της επιτυχίας του οργανισμού. Καθώς το επιχειρηματικό τοπίο εξελίσσεται ταχέως, οι εταιρείες πρέπει να καταβάλουν συντονισμένη προσπάθεια για να ενισχύσουν τις δυνατότητές τους. Είναι επιτακτική ανάγκη να αναγνωρίσουμε ότι η ευημερία και η ανταγωνιστική ικανότητα κάθε εταιρείας εξαρτώνται από την αφοσίωση, τα κίνητρα, την ικανοποίηση και την εφευρετικότητα του ανθρώπινου δυναμικού της. Στόχος αυτής της εργασίας είναι να διερευνηθεί η εφαρμογή πρακτικών ενδυνάμωσης των εργαζομένων και η επιρροή τους στην ικανοποίηση τους. Η ικανοποίηση από την εργασία είναι ένα από τα συστατικά του πακέτου "συνολικής ανταμοιβής" ενός εργαζομένου και συνεπάγεται ότι οι εργαζόμενοι με υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από την εργασία είναι συνήθως πιο πρόθυμοι να συμβάλουν στην επιτυχίας του οργανισμού τους. Στους σύγχρονους οργανισμούς, η ενδυνάμωση έχει γίνει ένα κρίσιμο ζήτημα, με αυξανόμενη έμφαση στην παροχή στους εργαζομένους της ανεξαρτησίας για την ολοκλήρωση των καθηκόντων που τους έχουν ανατεθεί και της εξουσίας να εκπληρώνουν τους στόχους του οργανισμού. Το θεωρητικό πλαίσιο της εργασίας εξετάζει έννοιες και διαστάσεις της εργασιακής ικανοποίησης και της ενδυνάμωσης, διερευνώντας τα πλεονεκτήματα αυτών των στοιχείων τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους εργαζόμενους. Η έρευνα ενισχύει αυτά τα ευρήματα πραγματοποιώντας ποσοτική έρευνα σε εργαζόμενους από διάφορους οργανισμούς, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η εργασιακή ικανοποίηση και η ενδυνάμωση είναι άρρηκτα αλληλένδετες. Ο σκοπός της ενδυνάμωσης είναι να καλλιεργήσει ένα εργασιακό περιβάλλον όπου οι εργαζόμενοι έχουν την αυτονομία να εκφράζονται και να λαμβάνουν αποφάσεις για την εργασία τους. Η ενδυνάμωση των εργαζομένων διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στη βελτίωση της συνολικής απόδοσης ενός οργανισμού.

Οι οργανισμοί αντιμετωπίζουν τεράστιες προκλήσεις στη βελτίωση της απόδοσης και της παραγωγικότητάς τους στον σημερινό μεταβαλλόμενο και ανταγωνιστικό επιχειρηματικό κόσμο. Οι ειδικοί θεωρούν την ενδυνάμωση των εργαζομένων ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο που ενισχύει την οργανωτική απόδοση, την ικανοποίηση των εργαζομένων και την ποιότητα των υπηρεσιών. Η απάντηση στη συνεχή μεταβαλλόμενη τάση της παγκόσμιας επιχειρηματικής ατμόσφαιρας είναι ίσως η πιο σημαντική ανησυχία τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τους οργανισμούς. Προκειμένου να αντιδράσουν στις αλλαγές και τις διαφορετικές απαιτήσεις των πελατών και των ενδιαφερομένων, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις στην καθοδήγηση της απόδοσής τους. Οι εργαζόμενοι συχνά αγωνίζονται να αρπάξουν και να περιορίσουν τη διαχειριστική τους εξουσία για να αντιμετωπίσουν αυτές τις προκλήσεις. Μία από τις βασικές προκλήσεις για τις επιχειρήσεις σε αυτήν την εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι να παρέχει άμεσες απαντήσεις στους πελάτες για να τους κάνει ικανοποιημένους και να αυξήσει την παραγωγικότητα. Παρ 'όλα αυτά, οι κακές οργανωτικές ρυθμίσεις όπως η έλλειψη εξουσίας για λήψη αποφάσεων που σχετίζονται με την εργασία, περιορισμένη πρόσβαση σε πληροφορίες, έλλειψη ελέγχου στην εργασία, αόριστη και χωρίς νόημα ευθύνη, και το ακατάλληλο σύστημα ανταμοιβών συχνά καθιστούν τις θέσεις εργασίας δύσκολες για τους υπαλλήλους και μειώνουν την ποιότητα των υπηρεσιών, που τελικά οδηγούν σε δυσαρέσκεια των πελατών. Προκειμένου να κάνουν τους πελάτες ικανοποιημένους και να βελτιώσουν την οργανωτική απόδοση, οι οργανισμοί πρέπει να παρέχουν στους υπαλλήλους αρκετή εξουσία και υποστήριξη. Η παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσίας αποτελεί βασικό μέλημα για τις επιχειρήσεις, και ο Oliver υποστηρίζει ότι η ικανοποίηση των πελατών εξαρτάται κυρίως από την ποιότητα της προσφερόμενης υπηρεσίας. Η αντιληπτή εξυπηρέτηση πελατών μπορεί να προσδιοριστεί μόνο από την άποψη της παρεχόμενης ποιότητας υπηρεσίας και τη συνολική ικανοποίηση των εμπειριών των πελατών. Οι οργανισμοί μπορούν να επιλέξουν οποιαδήποτε από τις δύο προσεγγίσεις που μπορούν να ενισχύσουν την ποιότητα των υπηρεσιών: την προσέγγιση της γραμμής παραγωγής και την προσέγγιση ενδυνάμωσης.